Podróżnicze cuda

  Chwaliszewo włączono do Poznania w 1800 r., znajduje się ono na Starym Mieście, między rzeką Wartą a ulicą Garbary W latach 1444–1800 stanowiło odrębne miasto. W dawnych czasach stanowiło osobną wyspę na rzece Warcie.  Etymologia nazwy nie jest jasna, gdyż może oznaczać własność Chwalisza. W legendzie „O Chwaliszewie i krawcu” Julii Męcińskiej jest mowa o jednym z pierwszych mieszkańców, kalekim krawcu imieniem Chwaliszewa. Natomiast nne przekazy wywodzą nazwę od drogi do katedry, gdzie  chwali się Boga . Znana była też historyczna rodzina szlachecka Chwaliszewskich. Źródło „O Chwaliszewie i krawcu” Julii Męcińskiej, jak również opowieść „O duchu w domu malarz”, której fabuła toczy się właśnie na Chwaliszewie w Poznaniu można przeczytać w książce „Legendy Poznańskie” Krzysztofa Kwaśniewskiego. Poniżej prezentuję dwie pocztówki, na których zaprezentowane jest Poznań z początku XX wieku. Na pierwszej zaprezentowany jest Chwaliszewski most oraz ul. Woźna., Na drugiej pocztówce zaprez

Widok na Rondo Kaponierę od ul.  Franklina Roosevelta. Na zdjęciu widoczny jest Hotel Mercury Poznań Centrum oraz biurowiec Bałtyk . Wspomniany biurowiec został zbudowany w miejsce budynku mieszczącego dawniej kino "Bałtyk" . Zdjęcia poniżej przedstawiają przystanek tramwajowy, a w oddali budynki przy ul. Noskowskiego.