Chwaliszewo włączono do Poznania w 1800 r., znajduje się ono na Starym Mieście, między rzeką Wartą a ulicą Garbary W latach 1444–1800 stanowiło odrębne miasto. W dawnych czasach stanowiło osobną wyspę na rzece Warcie.
Etymologia nazwy nie jest jasna, gdyż może oznaczać własność Chwalisza.
W legendzie „O Chwaliszewie i krawcu” Julii Męcińskiej jest mowa o jednym z pierwszych mieszkańców, kalekim krawcu imieniem Chwaliszewa. Natomiast nne przekazy wywodzą nazwę od drogi do katedry, gdzie chwali się Boga. Znana była też historyczna rodzina szlachecka Chwaliszewskich.
„O Chwaliszewie i krawcu” Julii Męcińskiej, jak również opowieść „O duchu w domu malarz”, której fabuła toczy się właśnie na Chwaliszewie w Poznaniu można przeczytać w książce „Legendy Poznańskie” Krzysztofa Kwaśniewskiego.
Poniżej prezentuję dwie pocztówki, na których zaprezentowane jest Poznań z początku XX wieku.
Na pierwszej zaprezentowany jest Chwaliszewski most oraz ul. Woźna.,
Komentarze
Prześlij komentarz