Zamek i park w Pszczynie

 Zamek w Pszczynie 

w istocie pałac, dawna rezydencja magnacka na Śląsku, która powstała w miejscu obronnego gotyckiego zamku z początku XV wieku, zbudowanego zapewne w miejscu wcześniejszej fortyfikacji. W średniowieczu stanowił własność między innymi książąt opolsko-raciborskich, książąt opawskich i książąt cieszyńskich. W latach 1548–1765 należał do śląskiego rodu Promnitzów, 1765–1847 książąt Anhalt-Köthen-Pless, a od 1847 książąt Hochberg von Pless z Książa.

Wraz z zabytkowym parkiem krajobrazowym w stylu angielskim o powierzchni 156 ha tworzy zespół pałacowo-parkowy. W 1946 zamieniony na muzeum, obecnie działające pod nazwą Muzeum Zamkowe w Pszczynie. W przeciwieństwie do wielu innych zamków i pałaców na Śląsku, zniszczonych na skutek działań II wojny światowej i bezpośrednio po niej, w zamku w Pszczynie zachowało się oryginalne wyposażenie i meble, które sprawiają, że jest on obecnie jednym z najcenniejszych zabytków architektury rezydencjonalnej w Polsce.

Źródło

Park Pszczyński.

W blisko 160-hektarowym parku krajobrazowym, założonym w XVI wieku, wyróżnia się trzy główne, spójne kompozycyjnie części. Do Parku Zamkowego, którego najważniejszą atrakcją jest Muzeum Zamkowe, przylega od zachodu Park Zwierzyniecki (zwany także Dziką Promenadą), a od wschodu park dworcowy. W 2021 roku zespół zamkowo-parkowy ze względu na wartości artystyczne, historyczne i naukowe oraz autentyczność i integralność jednej z najcenniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce został uznany za Pomnik Historii. 

Źródło

Stajnie Książęce w Pszczynie. 

Neoromańskie stajnie zostały wzniesione w latach 1865–1866 według projektu Oliviera Pavelta. Architektonicznie i stylistycznie są ściśle powiązane z – powstałym rok wcześniej – budynkiem sąsiedniej powozowni. Wewnętrzna mieści 36 boksów w układzie dwutraktowym, który został powtórzony na mieszkalnym pierwszym piętrze.

Źródło